Aliyah Saleem

Aliyah Saleem
Aliyah Saleem spreekt op de Secular Conference 2015 van de Council of Ex-Muslims of Britain.
Algemene informatie
Geboren augustus 1989
Londen
Religie geen (atheïst)
Beroep schrijver, marktonderzoeker
Bekend van activisme voor secularisme en geloofsafval
Website https://aliyahsaleem.wordpress.com/

Aliyah Saleem (Londen, augustus 1989), is een Britse activist voor openbaar onderwijs, schrijver en marktonderzoeker. Ze is ex-moslim, atheïst, feminist, humanist, mensenrechtenactivist en medeoprichter van Faith to Faithless, een belangenbehartingsgroep voor afvalligen. Ze heeft ook geschreven onder het pseudoniem Laylah Hussain.[1][2][3]

Biografie

Saleem werd geboren in Londen in een soennitisch islamitisch gezin van Pakistaanse immigranten. Vanaf haar 6e tot 11e jaar ging ze naar Arabisch geleide Deobandi-madrassa's,[4][5] waar ze Arabisch en Engels leerde en werd opgevoed met de salafisitische islam.[6]:0:35 Toen ze 11 jaar oud was,[7] werd Saleem naar het islamitische privémeisjesinternaat Jamia Al-Hudaa in Nottingham gestuurd. Rond haar twaalfde begon ze te twijfelen aan de waarheid en ethiek van religie, vooral de veroordeling van homoseksualiteit, maar haar kritische vragen werden bestempeld als "corruptie" en ze voelde zich regelmatig onderdrukt om "de hoofden van andere meisjes niet te vergiftigen".[6]:1:07 Ze werd in 2006 op 15-jarige leeftijd van school gestuurd omdat ze een wegwerpcamera bezat; ze werd beschuldigd van "narcisme" en in het bijzijn van de hele school publiekelijk vernederd.[2][3]

Vervolgens ging ze Koran-interpretatie studeren aan het Al-Huda Institute van Farhat Hashmi in Mississauga nabij Toronto in Canada, dit had een jaar moeten duren.[8] Maar de lessen werden in het Urdu gegeven en dat begreep ze slecht, en stapte daarom na twee maanden over[6]:3:31 naar de campus van het Al-Huda Institute in Pakistan om de cursus te voltooien. Daar was ze geïsoleerd van haar familie en werd ze "meegezogen" door de herhalingen en religieuze ijver.[8] Ze begon vrijwillig een gezichtssluier te dragen (nikab),[6]:3:45 en achteraf beschouwde ze zichzelf op 17-jarige leeftijd een fundamentalist[8] die iedereen wilde bekeren toen ze terugkeerde naar het Verenigd Koninkrijk.[9]:2:02

Terug in Engeland, waar Saleem zich niet meer in een religieus gecontroleerde omgeving bevond en vrije toegang had tot boeken, kranten, internet en televisie, kwamen haar oude geloofstwijfels weer bovendrijven. Ze begon sociologie te studeren, waarbij religie vanuit verschillende nieuwe perspectieven werd bestudeerd, zoals feminisme en marxisme; hierdoor werd ze voor het eerst blootgesteld aan het concept dat religies gebruikt konden worden als middel voor sociale controle. In de bibliotheek kwam ze Richard Dawkins' boek God als misvatting tegen, waardoor ze voor het eerst in contact kwam met het idee dat God een menselijke misvatting is en misschien niet bestaat,[5] en de evolutietheorie, die ze niet begreep en vervolgens veel tijd aan besteedde om beter te onderzoeken. Daarna leerde ze meer over kosmologie en las Carl Sagans boek Pale Blue Dot. Het zien van de iconische foto "Pale Blue Dot" was de druppel die de emmer deed overlopen: het bracht haar tot ongeloof en maakte haar een skepticus.[10] Rond haar 19e bereikte Saleem een punt waarop ze niet meer in de islam geloofde en de godsdienst achter zich liet.[11]:2:23 Ze zei er later over: "de islam waarmee ik ben opgevoed, die, weet je wel, jarenlang door mijn strot was geduwd, werd eigenlijk door mijn strot geduwd om me in feite te beheersen. Te beheersen wat ik deed, wat ik droeg, met wie ik praatte, wat ik at en hoe ik dacht."[11]:2:35

Saleem ging naar de Brunel-universiteit in West-Londen waar ze een first class honours degree behaalde in de studie Engels.[12] Ze is een marktonderzoeker voor Kantar; daarvoor heeft ze parlementair onderzoek gedaan voor Britse Hogerhuis.[13] Tevens is ze een redacteur en adviescolumnist bij Sedaa, een website waar schrijvers met een islamitische achtergrond werken.[14]

Seculier activisme

Saleem sprak zich uit tegen haar islamitische school in oktober 2014.

In oktober 2014 op de Secular Conference van de Council of Ex-Muslims of Britain sprak Saleem zich voor het eerst publiekelijk uit over hoe zij behandeld was op het Nottinghamse internaat.[15] In november 2014 schreef ze er ook een gedetailleerder exposé over in The Times onder het pseudoniem Laylah Hussain.[12] Saleem beweerde dat leerlingen alleen maar een aantal islamitische vakken vanuit een fundamentalistisch perspectief werd onderwezen, dat zij geïndoctrineerd werden met anti-homoseksuele, anti-christelijke en anti-joodse opvattingen en geen aardrijkskunde-, geschiedenis-, kunst-, sport- of muzieklessen kregen.[3][7] Evolutie en seksuele voorlichting ontbraken in de natuurwetenschapslessen en de schoolmeisjes werd verteld dat mannen hun vrouwen mogen slaan.[12] Vanwege haar getuigenis werd de school in april 2015 onderworpen aan een onaangekondigde inspectieronde, waarbij zij als 'inadequaat' werd beoordeeld door de Britse onderwijsinspectie Ofsted.[16] Toen een tweede inspectie in april 2016 onvoldoende verbeteringen liet zien, werd Jamia Al-Hudaa Residential College met gedeeltelijke of volledige sluiting bedreigd. Het schoolbestuur trachtte tegen het besluit in beroep te gaan, terwijl Saleem er bij het Ministerie van Onderwijs (Department for Education) op aandrong om "snel te handelen om deze leerlingen te beschermen."[16]

Maryam Namazie interviewt Aliyah Saleem over haar islamitische school.

In 2015 richtte Saleem samen met haar collega Imtiaz Shams, een moslimatheïst uit Saoedi-Arabië, een belangenbehartingsgroep op voor ex-moslims: Faith to Faithless.[17] De organisatie levert ondersteuning voor mensen die de islam en andere religies willen verlaten of verlaten hebben, pakt discriminatie aan waarmee ongelovigen geconfronteerd worden en wil het publiek bewust maken van de problemen die erbij komen kijken als men zijn religie verlaat.[18] Saleem en Shams begonnen met "coming-out"-evenementen op universiteiten (onder de noemer "Interfaithless"), waar ex-moslims en andere afvalligen hun verhalen konden vertellen in het bijzijn van lotgenoten die ook een geloofsafval hebben doorgemaakt.[11]:2:05

In 2015 vertegenwoordigde Saleem Humanists UK (destijds nog British Humanist Association geheten) tijdens een debat in het Hogerhuis over diversiteit, waarbij ze sprak over de discriminatie en vervolging die veel atheïstische ex-moslims meemaken in het Verenigd Koninkrijk en over de hele wereld.[19][20] Het jaar daarop vertegenwoordigde zij Faith to Faithless in een vervolgdebat in het Hogerhuis over de specifieke problemen die ex-moslims ondervinden als zij uit hun religie stappen.[21]

Eind 2015 en begin 2016 nam Saleem twee video's op waarin ze strategieën aanbood aan vrouwelijke moslims en ex-moslims die geen hijab meer willen dragen – zelf had ze vanaf haar 11e een hoofddoek gedragen[22] – maar die beducht zijn voor de negatieve sociale gevolgen die ze daarvan zouden kunnen ondervinden.[23][24]

In april 2016 verscheen Saleem op het tweedelige documentaireprogramma van BBC Radio 4 over de Deobandibeweging, de isolationistische traditionele moslimgemeenschap die verantwoordelijk was voor haar scholing en de meerderheid van de islamitische religieuze scholen in het Verenigd Koninkrijk beheerst.[4]

Werken

  • Saleem, Aliyah, Fiyaz Mughal (2018). Leaving Faith Behind: The journeys and perspectives of people who have chosen to leave Islam. Darton, Longman & Todd, London, pp. 192. ISBN 978-0232533644.

Zie ook

  • Officiële website
Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ No more faith schools, the prisons of the mind. The Times. Geraadpleegd op 13 maart 2018.
  2. ↑ a b Rosemary Bennett, "Jamia al-Hudaa: Islamic boarding school passes Ofsted inspection at last", The Times, 7 juni 2017. Geraadpleegd op 10 maart 2018.
  3. ↑ a b c Islamist girls’ school that taught pupils gay people should be killed and men could beat their wives forced to close. The Independent (14 oktober 2016). Gearchiveerd op 13 maart 2018. Geraadpleegd op 10 maart 2018.
  4. ↑ a b The Deobandis. BBC Radio 4. Gearchiveerd op 27 oktober 2021. Geraadpleegd op 12 maart 2018. :24:50
  5. ↑ a b Why do Muslims have a thing about Guy Fawkes ?. The Salisbury Review. Gearchiveerd op 13 maart 2018. Geraadpleegd op 12 maart 2018.
  6. ↑ a b c d Reza Moradi et al., Activist Aliyah Saleem - “My Experience at an Islamic Boarding School in Britain”. International Conference on the Religious-Right, Secularism and Civil Rights. Bread and Roses TV (11 november 2014). Gearchiveerd op 4 augustus 2017. Geraadpleegd op 12 maart 2018.
  7. ↑ a b Laylah Hussain, "Life inside an Islamic boarding school", The Sunday Times, 22 november 2014. Gearchiveerd op 13 maart 2018. Geraadpleegd op 11 maart 2018.
  8. ↑ a b c Aliyah Saleem, "Aliyah Saleem’s life at the Islamic women’s institute", The Times, 14 december 2015. Gearchiveerd op 13 maart 2018. Geraadpleegd op 10 maart 2018.
  9. ↑ Aliyah Saleem, 1. Hijab, Schooling & the Universe. YouTube. Faith to Faithless (12 februari 2015). Gearchiveerd op 31 januari 2019. Geraadpleegd op 12 maart 2018.
  10. ↑ Saleem, Aliyah (6 maart 2016). Science and the road to reason: an ex-Muslim’s journeyScience and the road to reason: an ex-Muslim’s journey. Double Bind Magazine (Double Bind). Gearchiveerd van origineel op 13 maart 2018. Geraadpleegd op 13 maart 2018.
  11. ↑ a b c "Ex-Muslims share their experiences", Daily Watch, The Economist, 22 december 2016. Geraadpleegd op 11 maart 2018.
  12. ↑ a b c Janice Turner, "The pupil who brought down her school", The Times, 12 oktober 2016. Gearchiveerd op 13 maart 2018. Geraadpleegd op 11 maart 2018.
  13. ↑ Register of Interests of Lords Members' Staff. Parliament UK. Geraadpleegd op 12 maart 2018.
  14. ↑ Sedaa: Our voices. Sedaa. Gearchiveerd op 13 maart 2018. Geraadpleegd op 12 maart 2018.
  15. ↑ Aliyah Saleem, Jamia Al-Hudaa Residential College graded as inadequate by Ofsted (7 september 2015). Gearchiveerd op 13 maart 2018. Geraadpleegd op 12 maart 2018.
  16. ↑ a b "Under-fire Nottingham Islamic girls' school appeals pupil ruling", BBC News, 21 oktober 2016. Geraadpleegd op 12 maart 2018.
  17. ↑ How one woman left Islam to campaign for atheism. World Religion News. Geraadpleegd op 11 maart 2018.
  18. ↑ BHA announces Faith to Faithless integration and new support services for ‘apostates’. Humanists UK. Gearchiveerd op 13 maart 2018. Geraadpleegd op 11 maart 2018.
  19. ↑ Young humanists debate diversity in the House of Lords. Humanists UK. Gearchiveerd op 13 maart 2018. Geraadpleegd op 12 maart 2018.
  20. ↑ Lords Chamber Event Friday 4 december 2015. Parliament Live. Gearchiveerd op 13 maart 2018. Geraadpleegd op 12 maart 2018.
  21. ↑ The power of ideas. Politics Home. Dods. Gearchiveerd op 13 maart 2018. Geraadpleegd op 12 maart 2018.
  22. ↑ Into The Unknown. Vogue. Gearchiveerd op 13 maart 2018. Geraadpleegd op 12 maart 2018.
  23. ↑ Helen Rumbelow, "Why we chose to take off our headscarves", The Times, 20 november 2017. Geraadpleegd op 11 maart 2018.
  24. ↑ Ready to remove your hijab?. Humanistisch Verbond (14 juli 2016). Gearchiveerd op 13 maart 2018. Geraadpleegd op 11 maart 2018.
Bibliografische informatie
Mediabestanden
Zie de categorie Aliyah Saleem van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.