Jalinan (seni visual)

Dalam seni visual, jalinan atau tekstur ialah kualiti permukaan yang dapat dirasai pada sesuatu karya seni. Ia adalah elemen reka bentuk dua dimensi dan tiga dimensi dan dibezakan oleh sifat visual dan fizikal yang dirasakan. Penggunaan jalinan, bersama-sama dengan elemen reka bentuk lain, boleh menyampaikan pelbagai mesej dan emosi.

Jalinan fizikal (juga dikenali sebagai jalinan sebenar atau jalinan sentuh) ialah corak variasi pada permukaan pepejal. Ini boleh termasuk -- tetapi tidak terhad kepada -- bulu, kanvas, pasir, kulit, satin, kulit telur atau permukaan licin seperti logam atau kaca.

Jalinan fizikal membezakan dirinya daripada jalinan visual dengan mempunyai kualiti fizikal yang boleh dirasai dengan menyentuh permukaan. Penggunaan jalinan tertentu boleh member kesan terhadap kelicinan yang disampaikan oleh karya seni. Sebagai contoh, penggunaan permukaan kasar boleh menjadi aktif secara visual, manakala permukaan licin boleh menjadi tenang secara visual. Penggunaan kedua-duanya boleh memberikan personaliti kepada reka bentuk, atau digunakan untuk mencipta penekanan, irama, kontras, dan lain-lain.^[1]

Cahaya merupakan faktor penting untuk mengenal pasti tekstur fizikal kerana ia boleh mempengaruhi cara sesuatu permukaan dilihat. Lampu yang kuat pada permukaan licin boleh mengaburkan kebolehbacaan lukisan atau gambar, manakala ia boleh mencipta kontras yang kuat dalam permukaan bertekstur tinggi seperti batu sungai, pasir, dsb.

Jalinan tampak atau tersirat merupakan suatu ilusi jalinan fizikal. Setiap bahan dan setiap permukaan sokongan mempunyai jalinan tampaknya yang sendiri, dan perlu diambil kira sebelum membuat komposisi. Oleh itu, bahan seperti kanvas dan kertas cat air adalah jauh lebih kasar daripada, sebagai contoh, kertas komputer berkualiti foto dan mungkin tidak sesuai untuk menghasilkan tekstur yang rata dan licin. Fotografi, lukisan dan lukisan menggunakan jalinan tampak untuk menggambarkan subjek mereka sendiri secara realistik dan dengan tafsiran. Jalinan dalam media ini biasanya dicipta oleh pengulangan bentuk dan garisan. Satu lagi contoh tekstur visual ialah terrazzo atau imej dalam cermin.

Jalinan hiasan bertindak untuk "menghiasi permukaan". Jalinan ditambah untuk menghiasi permukaan sama ada yang biasanya mengandungi beberapa keseragaman.

Ini lebih memfokuskan kepada proses penciptaan visual; tanda jalinan yang dibuat juga mencipta bentuk. Ini selalunya merupakan bentuk "tidak sengaja" yang mencipta jalinan.

Jalinan dicipta dengan cara mekanikal yang khas. Contohnya ialah fotografi; butiran dan/atau corak skrin yang sering ditemui dalam percetakan mencipta tekstur pada permukaan. Ini juga ditunjukkan oleh reka bentuk dalam tipografi dan grafik komputer.

• 
  Berlin Green Head, 500 SM. Perhatikan jalinan licin dan gaya patung.
• 
  Perincian gentian tenunan permaidani.
• 
  Haiwan sering ditakrifkan oleh jalinan fizikalnya, seperti anak kucing gebu atau iguana bersisik ini.
• 
  Bilah rumput memberikan jalinan yang lembut.
• 
  Kulit kayu kasar pada permukaan pokok.
• 
  Dinding batu bata dengan kawasan yang dinaikkan.
• 
  Jalinan auto dicipta di atas bata kaca jernih.

• 
  Pemandangan Dari Tingkap di Le Gras, Nicéphore Niépce, 1826. Fotografi.
• 
  Imej yang telah diubah secara digital untuk menunjukkan teks dan jalinan kertas pada gambar.

• Gatto, Porter, and Selleck. Exploring Visual Design: The Elements and Principles. 3rd ed. Worcester: Davis Publications, Inc., 2000. ISBN 0-87192-379-3
• Stewart, Mary, Launching the imagination: a comprehensive guide to basic design. 2nd ed. New York: The McGraw-Hill Companies, Inc., 2006. ISBN 0-07-287061-3