Imanol Agirre (idazlea)
- Artikulu hau hizkuntzalariari buruzkoa da; pelotaria gaitzat duena beste hau da: «Imanol Agirre García»
| Imanol Agirre (idazlea) | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Bilbo, 1913ko abenduaren 31 |
| Herrialdea |  Bizkaia, Euskal Herria |
| Heriotza | 1983ko abuztuaren 15a (69 urte) |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | epigrafista eta hizkuntzalaria |
Imanol Agirre (Bilbo, 1913ko abenduaren 31 – 1983ko abuztuaren 15a) idazlea izan zen. Hizkuntzalaritzako ikasketa akademikorik izan gabe, jakintza arlo horren oinarrien kontrako teoriak plazaratu zuen arlo horretako bi liburutan:
- La escritura en el mundo: Iniciación al estudio de las lenguas literarias (1961).
- Vínculos de la lengua vasca con las lenguas de todo el mundo (1980).
Haren teoriek eragin nabarmena izan dute Jorge María Ribero-Menesesen ikerketa-lanean, eta ez dute inolako onarpenik komunitate zientifikoan.[1]
Erreferentziak
- ↑ Felix Ibargutxi: «Ribero-Meneses: "Quieren arruinar a los filólogos españoles que investigan los orígenes del euskera". Ribero-Meneses cree que "el euskera es la raíz de las lenguas de Europa"», Diario Vasco, 2007-10-09.
  | Artikulu hau Euskal Herriko biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |
| Autoritate kontrola |
|---|
Datuak: Q9008051
